Bez scenariusza

Zbyt czesto przy okazji roznych wydarzen szuka sie ukrytego, przebieglego scenariusza napisanego przez jakies sily. Jakie? Co za pytanie..., przeciez "wiadomo". Tymczasem duza czesc tego co sie w swiecie dzieje, przebiega w sposob spontaniczny, niekoniecznie zaplanowany. Pewnie, ze musza byc decyzje podejmowane przez poszczegolnych ludzi, jakies zwiazki przyczynowo-skutkowe i tak dalej, ale wcale jakis przebieg wydarzen  nie zawsze musi byc diabolicznym planem, ktory precyzyjnie przyniosl "wiadomy" rezultat.

Rzucmy okiem na efektowny przypadek, ktory wyglada jak na misternie napisany scenariusz, ktory przyniosl efektowna burze. Pare tygodni temu osoba wyrozniajaca sie tym, ze jest corka "samego" Mlynarskiego, cos musiala napisac, bo z tego zyje. Akurat byla podemocjonowana najwyrazniej nieudanymi wakacjami nad Baltykiem. Razil ja tlum, ktory nie zachowywal sie jak na koncercie muzyki powaznej. Nawet, gdyby zachowywal sie lepiej, to i tak zaslugiwalby na potepienie, bo byl tlumem i Mlynarska nie czula komfortowej przestrzeni wokol siebie. Problem, ktorego paniusia nie zauwazyla, polegal na tym, ze chcac nie chcac, ona sama tez ten tlum (a takze tlok na drodze) tworzyla. Z pewnoscia byli tez inni ludzie, ktorzy w tlumie przez Mlynarska wspoltworzonym, tez nie czuli sie komfortowo i mogli miec rozne mysli patrzac na nia, jej fizjonomie itd. Nieprawdaz? Kryteria sa rozne. Jeden woli rybki, drugi grzybki. Ja na przyklad nie cierpie pind, ktorym za duzo sie wydaje. Wlasnie do nich nalezala Zawadzka, psycholozka, ktora nalezy do kategorii wyzej wspomnianej. Sprawa polskich Kiepskich, Januszow, Edkow zostala podniesiona na wyzszy szczebel za sprawa lisowego (na sluzbie niemieckich wlascicieli) Newsweeka. Inna madralinska, Szulcowa dolozyla swoje. Poczciwym  Kiepskim nadano range groznych Hunow. No, to juz mamy wymiar historyczny i miedzynarodowy.  Sprawy nie rozwinieto, na przyklad  Polityka, zajadla jak pies, ktoremu chce sie zabrac kosc, poprzestala na poziomie lokalnym. Sprawca wybrzydzen panius pozostal swojski Pan Cham. Postac pamietam z wczasow nad morzem w latach 70-ych.

Rozne byly interpretacje przedstawionego ciagu wydarzen. Na przyklad, przenikliwy zwykle red. Witold Gadowski stwierdzil, ze celem afery bylo podtrzymanie w Polakach kompleksu nizszosci, ktore ma sluzyc niemcom, czujacym sie jak panowie Polakow. Prymitywni az prosza sie, by ktos madrzejszy nimi kierowal. Jest w tym troche racji, ale sa tez inne racje. Pierwszym motywem byla zlosc paniusi, ktorej swiat sie zawalil po wygraniu wyborow przez PiS. Kiedys, tacy wrzeszczeli, ze natychmiast opuszcza "ten kraj". Generalnie jednak, zrodzila sie irracjonalna niechec do elektoratu zwycieskiej partii. Jak tu tlumaczyc cipie, ze najzagorzalszymi wyborcami PO sa zwykle mieszkancy smierdzacych popegieerowskim gnojem  Zielonogorszczyzny i Koszalinskiego?

Pewnie, ze, jak zwykle, sa zamierzone i niezamierzone funkcje ludzkich dzialan. Skutkiem afery bylo z pewnoscia umocnionie dobrego mniemania o sobie elektoratu PO. Kiedys plawili sie slodko w aurze okreslenia: Mlodzi, Wyksztalceni z Duzych Miast. Pozniej to jakos wyblaklo. Teraz mozna kombinowac od drugiego konca - zamiast wypindrzania sie kim jestesmy, mozna w stylu Edka z Tanga (pewnie, ze bylem na premierze w warszawskim teatrze przed wielu laty) opisywac potworka, ktorym sie nie jest.

A nad tym wszystkim rozposciera swoje stechle skrzydla Pedagogika Wstydu, ktorej rodzicielem jest sfajdana Gowniana.