Apel stu pięćdziesięciu

:) to mnie jakoś bokiem minęła ta hucpa, nie zauważyłam tego wiekopomnego apelu !
Pewnie dlatego, że jak znam zycie i żurnalistów, to ci sami piszą te brednie o projekcie paszportu, co bronia wszystkie mniejszości tęczowe i etniczne.

Przecież każdy z tych 150 wzmożonych może zawsze wystąpić o paszport litewski lub ukraiński.

A nawet katarski :)))

https://polskaniepodlegla.pl/magazyn-patriotyczny/item/3954-matka-boza-o...

W kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej w Wilnie znajduje się osiem tysięcy tabliczek, ryngrafów, różnej biżuterii, które są podziękowaniami za uzyskane przez wiernych łaski. Niemal wszystkie po polsku. Jak pisał profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, Juliusz Kłos: “(...) Kaplica Ostrobramska, mieszcząca w sobie słynący cudami obraz Matki Boskiej, [to] ukochany przez całą ludność symbol polskiego Wilna.”

“Nie częstochowskie to bogactwa i wspaniałości - tam Matka Boska na swojej wysokiej górze, w swojej obronnej fortecy, w swojej wspaniałej kaplicy, wygląda jak królowa w majestacie; - tu w tych prostych białych murach, w tej ciasnej przestrzeni, w tym otoczeniu ubogim wygląda jak w więzieniu, w ucisku, w prześladowaniu. Nie ma tu ani marmurów, ani pereł, ani lamp kosztownych. I wota skromne; nie ma częstochowskich buław hetmańskich, ani królewskich darów, srebrne blaszki przez biedaków zawieszone, wyobrażające to nogi, to ręce, to oczy, to serce. Niektóre mają napisy niezgrabne, jak gdyby szpilką wydrapane. Jedyne wotum bogatsze to wielki, srebrny półksiężyc, który cały ołtarz od spodu obejmuje". Tak wizerunek Matki Bożej Ostrobramskiej opisywał polski historyk literatury Stanisław Tarnowski we wspomnieniach wileńskich z 1878 roku. Istotnie, kaplica i wota Matki Bożej z z Wilna są dużo skromniejsze niż u Pani Jasnogórskiej, a historia wizerunku krótsza, ale równie imponująca. Cudowny obraz z Wilna jest nie tylko bardzo ważnym symbolem polskiej religijności, ale także zaznaczył się w naszej kulturze i historii. Co warte podkreślenia Matka Boża Ostrobramska jest Królową Korony Polskiej.
(..)

W czasie trudnym dla Polski szczególne nabożeństwo miał do Matki Bożej Ostrobramskiej Prymas Tysiąclecia, Kardynał Stefan Wyszyński. 17 kwietnia 1981 roku, w Wielki Piątek napisał taką notatkę: “W Ojczyźnie naszej groźba interwencji w sprawy wewnętrzne Polski. To wszystko jest przedmiotem mojej modlitewnej męki i bolesnego wołania do Pani Ostrobramskiej, przecież Matki Miłosierdzia".” Cudowny wizerunek Matki Bożej Ostrobramskiej jest nie tylko bardzo ważny dla polskiego Kościoła, czy też Kościoła w ogóle, ale odegrał także ogromną rolę w naszej historii i kulturze. Dziś wielu dawnych mieszkańców Wilna i ich potomków pozostaje z nadzieją, że tak Kaplica w Ostrej Bramie, jak i Wilno znowu, zgodnie z gorącymi prośbami pokoleń polskich wiernych, będą znów w granicach Polski.

A teraz na poważnie – jeden z moich znajomych ukuł ostatnio bardzo celne pojęcie „ekumenizmu historycznego”. To w ramach takiego myślenia pojawia się pomysł, aby stworzyć jedną, wspólną historię dla kilku narodów, które nie zwykły wspólnie pisać podręczników do historii. Jednocześnie, to właśnie w takim myśleniu zawiera się głęboka pogarda dla naszych rodaków zamieszkałych w wielu miejscach za granicą. Jeśli dalej nie będziemy wzmacniać ich tożsamości z Polską, to niedługo faktycznie problem troski o Polonię stanie się jedynie problemem historycznym.

Oczywiście nie mam też wątpliwości co do tego, że rozpętana w mediach burza spowoduje, że Polacy wycofają się ze swojego pomysłu, żeby nie denerwować Ukraińców i Litwinów. Rząd Polski zdążyli już skrytykować tacy znakomici publicyści jak Michał Szułdrzyński i Agnieszka Romaszewska.

I chyba jest już tylko jedna szansa, żeby uratować Polskę przed wojną. Trzeba – w trybie pilnym, na cito – przeprosić wszystkich za Pana Tadeusza. Edytować co trzeba z nadzieją, że nikt już teraz nie czyta takich rzeczy. Należy też zmienić wszystkie pieśni o Cmentarzu Łyczakowskim, o Orlętach Lwowskich i dać sobie raz na zawsze spokój z powtarzaniem teorii o polskich wielkich nekropoliach. Nie denerwujmy, nie prowokujmy, ciszej nad tą trumną.

Jednocześnie, trzeba w końcu oddać Mickiewicza Białorusinom, Curie-Skłodowską Francuzom, Chopina takoż, Piłsudskiego Litwie, Kopernika Niemcom, Kościuszkę Białorusinom, Moniuszkę tymże i Conrada Anglikom.

Tylko Michnika sobie zostawmy. On, choć z matki obcej, to krew jego dawne bohatery, a imię...

Czytaj oryginalny artykuł na: http://www.stefczyk.info/publicystyka/opinie/ukraina-i-litwa-wypowiedza-...

Spór nie tylko o symbole

Cmentarz Orląt Lwowskich i Ostra Brama w nowym paszporcie?