Pocztówki z Cypru - Limassol

Pod koniec października miałam okazję odwiedzić tę piękną wyspę, do czego i Was zachęcam.

Naprawdę jest co podziwiać: błękitne morze, mitologię grecką sąsiadującą z chrześcijaństwem, zabytki kultury starożytnej i bizantyjskiej, no i... koty! Na wyspie żyje ich ponad 1,5 mln. 

Zresztą, sami zobaczcie.

Limassol -

drugie co do wielkości miasto Cypru, położone na południowym wybrzeżu wyspy nad Morzem Śródziemnym, u podnóża Gór Troodos.

Limassol założony został pomiędzy dwoma starożytnymi miastami Amathus i Kurion. Z tego powodu w okresie bizantyńskim znany był jako Neapolis („Nowe Miasto”). Sieć kurortów ciągnie się u wschodnich wybrzeży, aż do pobliskiego Amathous. Miasto nieustannie jest rozbudowywane wzdłuż wybrzeża, około 500 m rocznie[7], oraz w kierunku podnóży masywu Troodhos.

Przed naszą erą miasto praktycznie nie istniało. Na terenie, na którym dzisiaj wznosi się Limassol, zostały jednakże odnalezione starożytne groby, sięgające 2000 p.n.e. Kilka grobów pochodzi z VIII i IV w. p.n.e. Świadczy to o próbach kolonizacji, które jednak nie rozwinęły się w żadne większe skupiska ludności. Pisarze starożytni nie wspominają o założeniu miasta. Według akt Soboru Chalcedońskiego z 451 w założeniu Limassolu obok biskupów miast Amathus oraz Arsinoe zaangażowany był biskup z Theodossiani o imieniu Sotir. Theodossiani uznawane jest za kolebkę Limassolu, które z czasem stało się znane jako Neapolis. Biskup Leontios z Neapolis był znanym pisarzem chrześcijańskim z VII wieku. Akta Drugiego Soboru Nicejskiego z 787 wymieniają go jako biskupa mającego swoją siedzibę biskupią w starożytnym Neapolis, a więc Limassolu. Miasto było znane jako Nemesos w X wieku. Konstantyn Porfirogeneta w jednym ze swoich dzieł wymienia miasto o tej nazwie.

W roku 1228 król niemiecki Fryderyk II Hohenstauf, przynaglany przez templariuszy z Cypru, przybył do Limassolu. Wezwał do siebie Jana Ibelina, by omówić sprawy związane z wojną z muzułmanami. Jan stawił się na rozkaz. W radzie uczestniczyli również templariusze cypryjscy. Jan odmówił udziału w wojnie. Fryderyk przejął kontrolę nad Limassolem i innymi grodami. Wyznaczył również gubernatorów, ale ostatecznie opuścił wyspę. Wojska niemieckie zostały następnie pokonane w bitwie pod Agirtą w pobliżu Kyrenii na północy Cypru w 1229. Wojskami cypryjskimi dowodził Jan Ibelin.

Miasto Limassol było również świadkiem ataków mameluków z Egiptu. W XV wieku tutejszy port stał się schronieniem dla piratów, którzy dominowali we wschodnim basenie Morza Śródziemnego. Panowie cypryjscy bogacili się, udzielając im gościny. W związku z tą sytuacją w 1424 władcy egipscy wysłali wojska, które zdobyły i podpaliły Limassol. Rok później Egipcjanie ponownie nadciągnęli i uderzyli z jeszcze większą siłą. Złupili Famagustę i Larnakę. W Limassolu zdobyli zamek, podpalili liczne budowle, po czym odpłynęli w kierunku Aleksandrii. Wojska mameluków najechały Limassol jeszcze raz w 1426. Wówczas dostał się do niewoli muzułmańskiej i został wywieziony do Kairu król Janus Cypryjski. Przegrana bitwa miała miejsce pod Chirokitią.

W okresie dominacji osmańskiej Grecy i Turcy żyli w oddzielnych dzielnicach. To Kościół jako instytucja narodowa odegrał największą rolę w edukacji ludności w latach 1754-1821. W latach tych powstawały liczne szkoły w mniejszych i większych osiedlach. Greccy nauczyciele uczyli helleńskiej historii, a także tureckiego i francuskiego.