Zywnosc z Zachodu w stanie wojennym

Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce w grudniu 1981 r.  kraje  zachodniej Europy zareagowaly bardzo szybko wysylajac pomoc polskiemu spoleczenstwu. Sam tego doswiadczylem.

W tamtym czasie wsrod studentow socjologii Uniwersytetu Slaskiego wyrozniala sie grupa studentow, byc moze byl to najstarszy rok, choc nie jestem tego pewien. Wiem, ze byli alpinistami. Po powrocie z wyprawy w Himalaje dali mi w prezencie dwie pary paleczek do jedzenia ryzu, jedna tajska, druga chinska. Kiedys zaprosili mnie do akademika na sluchanie przy winku muzyki Ameryki Poludniowej, ktora podobno byla wowczas modna, a oni mieli zestaw plyt gramofonowych.

Gdzies na poczatku stycznia 1982 r. ci studenci dali mi znac, ze ich znajomi z Austrii przyjechali vanem pelnym zywnosci. Wystarczylo na zapelnienie jednego pokoju. Bylo tam duzo slodyczy w bardzo atrakcyjnych opakowaniach oraz zywnosc w roznej postaci. Studenci poprosili mnie o wskazanie najbardziej zaslugujacych odbiorcow. Oczywiscie rodziny internowanych byly priorytetem. No i dobra sie rozeszly jak nalezy.

Wczoraj, w rocznice stanu wojennego niemiecki portal Deutsche Welle zaprezentowal wywiad z L.Walesa zatytulowany: "Lech Walesa: Dzis musze walczyc z ludzmi, ktorzy niszcza tamto zwyciestwo". Wywiad przeprowadzil ichniejszy dziennikarz o polskim imieniu i nazwisku, Bartosz Dudek. Zalaczono tez video. Czlek ow robil nadzwyczaj "intelektualne" miny i traktowal duraka z Gdanska jak medrca, a ten jechal w swoim stylu. Polskie media zwrocily uwage na "szokujace slowa", ja zas skupilem sie na pierwszym pytaniu i odpowiedzi na nie. Pytanie to brzmialo:

"Obchodzimy 40 lat od wprowadzenia stanu wojennego. To byl czas, kiedy Niemcy i niemieckie spoleczenstwo pomoglo 'Solidarnosci": wysylalo paczki, leki i inne rzeczy. Jak pan prezydent wspomina i ocenia tamta pomoc Niemiec?".

Odpowiedz cwaniaczka z Gdanska brzmiala:

"Balem sie by zaden kierunek nie uzyskal za duzej przewagi. Pomoc za duza Polakom, gdyby byla, to by Sowietom sie nie podobalo - mogli mocniej interweniowac. Za malo - a to by sie nam nie podobalo. Niemcy zrobili wlasciwie bylo pol na pol".

Cale szczescie, ze udalo sie Niemcom wyjsc ze straszliwego dylematu, pare kawalkow zoltego sera wiecej i wjechalyby sowieckie czolgi, pare mniej - w Niemcy uderzylby "nasz" straszny gniew.

Czuwajacy nad "wszystkim" "Medrzec Europy" mogl odetchnac, wyszlo "pol na pol", cokolwiek by to mialo znaczyc.