Konfederacja Targowicka, upadek Rzeczypospolitej
Michał St. de Z..., czw., 02/05/2013 - 10:44
Dwieście czterdzieści jeden lat temu, 27 kwietnia 1772 roku, na polecenie Imperatorowej Rosji Katarzyny II,/ Niemka ze Szczecina, księżniczka anhalcka Zofia Fryderyka Augusta/ , w Moskwie podjęto zobowiązania zawiązania Konfederacji, celem zwalczania postępowych idei i posunięć rok wcześniej uchwalonej konstytucji 3 Maja,
Targowiczanie ze Szczęsnym Nieszczęsnym Potockim opluwali:
nigdy jeszcze sztuka zwodzenia w tym u nas nie była widoczna stopniu, w którym się okazała w ostatnich czasach. [...] tego szlachetny naród polski doświadczył, sztuką i zwodzeniem wolność mu wydarto. Częściowo tylko, gdzie się udać mogło podkopywano gmach Rzeczypospolitej, gotowano rzeczy, aby go raptem wywrócić.
Caryca Katarzyna II, od 26 lutego 1768 r.stała się gwarantką ustroju Rzeczypospolitej / Sejm "Repninowski" *******/ De facto Rzeczpospolita stała się protektoratem Rosji
Ze strony polskiej konfederacje generalną koronnaą zawiązano w nocy z 18 na 19 maja 1792 roku roku w Targowicy erygowali magnaci, bogata szlachta,hierarchowie Kościoła,by przywrócić stary ustrój Rzeczupospolitej, gdyż uchwalona Konstytucja 3 Maja,Ustawa Zasadnicza, zagrażała ich żywotnym interesom.
W dniu 11 września z rozkazu Katarzyny II nastapiło uroczyste połączenie obu konfederacji; wielkiej koronnej i litewskiej, proklamowanej 25 czerwca 1792 roku,w Wilnie konfederację generalną Wielkiego Księstwa Litewskiego, na czele z Marszałkiem konfederacji litewskiej kanclerzem wielkim litewskim Aleksandrem Michałem Sapiehą, herbu Lis De facto, przywódcami konfederacji litewskiej byli dwaj bracia
Samozwańczy hetman polny litewski Szymon Juda Marcin Korwin-Kossakowski herbu Ślepowron i jego brat biskup inflandzli, Józef Kazimierz Kossakowski herbu Ślepowron
Szymon Juda Marcin Korwin-Kossakowski biskup inflandzli, Józef Kazimierz Kossakowski
pod nazwą
Najjaśniejszej Konfederacji Obojga Narodów.
Akt ten pobłogosławił obecny na tej uroczystości pomocniczy biskup przemyski Michał Roman Sierakowski herbu Dołęga. Papież Pius VI wystosował specjalne błogosławieństwo dla dzieła
Papieże bardzo często krytykowali Polskę, która od zawsze płaciła świetopietrze a wynosiła pod niebiosy Rosję, która nie należała do kościoła rzymskiego
Deregowano wszystkie postanowienia Konstytucji 3 Maja.Zerwano stosunki dyplomatyczne z Francją. Zakazano noszenia Orderu Virtuti Militari
Uchwalona 3 Maja, Konstytucja przez Sejm Czteroletni, czyniła z Rzeczypospolitej Polskiej monarchię konstytucyjną. Wprowadziła trójpodział władzy na :
ustawodawczą, wykonawczą, sądowniczą.
Ustawa Zasadnicza pozbawiała wielu przywilejów, najbogatsze warstwy społeczne z hierarchami na czele..Ustawa Zasadnicza zrównała stany. Szlachtę i mieszczan a chłopi otrzymali ochronę państwa.
Wśród pomysłodawców i sygnatariuszy Konfederacji Targowickiej byli :
Stanisław Szczęsny 'Nieszczęsny' Potocki, herbu Pilawa,jako Marszałek Konfederacji Koronnej,Generał artylerii koronnej.
Franciszek Ksawery Branicki ****,herbu Korczak*, hetman wielki koronny
Seweryn Rzewuski,herbu Krzywda, hetman polny koronny, generał wojsk koronnych. W 1776 zwracał się do Berlina o pomoc finansowa i wojskową, celem obalenia Króla i uzyskania dyktatury
W czasie insurekcji kościuszkowskiej Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów. Wobec nieobecności skazanego, wyrok wykonano in effigie ** 29 września 1794 roku.
Generał Szymon Juda Marcin Korwin Kossakowski, herbu Ślepowron***, hetman wielki litewski, W czasie insurekcji kościuszkowskiej aresztowany skazany na śmierć przez powieszenie. Wyrok wykonano 25 kwietnia 1794 roku przed Ratuszem.
Po warszawie krążył paszkwil:
Przechodniu! Wstrzymay twe modły, BOG ie za Prawych odbiera;
Jam Oyczyzny zdrayca podły- Jak kto żyie, tak umiera.
Straciłem życie i sławę, Niż pierwsze ostatnie wprzodu;
Sam sobie dałem Buławę, Stryczek był z Woli Narodu.
Śmierć mą nie głosiły Dzwony, Wyrok słuszny dni mych przerwą,
Jam tu został powieszony, I tu moje ginie ścierwo
Sekretarzem Konfederacji został Dyzma Bończa-Tomaszewski, herbu Bończa.
Tekst Konfederacji spłodził***** generał rosyjski Wasilij Stiepanowicz Popow, /Василий Степанович / główny doradca imperatorowej do spraw polskich. Tekst powstał w kancelarii księcia feldmarszałka Grigorija Potiomkina, jednego z wielu faworytów "Zośki"Anhalt-Zerbst. Książe Grigorij Potiomkin, karierę u Zośki rozpoczynał jako kapral lejbgwardii,. Uczestniczył w zamordowaniu męża Zośki,Piotra III Fiodorowicza. Za tę usługę otrzymał z awans na wachmistrza (czyli sierżanta) i 10 tys. rubli. Później Katarzynę
Oto tekst uchwały targowickiej:
[...]"My, senatorowie, ministrowie Rzczpltej, urzędnicy kor., tudzież urzędnicy, dygnitarze i rycerstwo kor., widząc, że już nie masz Rzczpltej, iż sejm dzisiejszy, na niedziel tylko sześć zwołany, przywłaszczywszy sobie władzę prawodawczą na zawsze, a już przeszło lat półczwarta ciągle ją ze wzgardą praw uzurpując, połamał prawa kardynalne, zmiótł wszystkie wolności stanu szlacheckiego, a na dniu 3 maja r. 1791 w rewolucję i spisek przemieniwszy się, nową formę rządu, za pomocą mieszczan, ułanów, żołnierzy, narzuconą sukcesję tronu pozostawił, królowi od przysięgi, na pacta conventa wykonanej, uwolnić się dozwolił, władzę królów rozszerzył, rzeczpospolitą w monarchię zamienił, szlachtę bez posesji od równości i wolności odepchnął, wolę narodu, w instrukcjach wojewódzkich daną, za nic poczytał, karę, nieprzyjaciołom Ojczyzny wymierzoną na tych, co by przeciw tym bezprawiom użalać się śmieli, rozciągnął, wojsko narodowe do przysięgi na bronienie ustanowionej niewoli przymusił, (...) sam pod konfederacją sejmując, konfederować się całemu narodowi, prócz siebie, zakazał, (...) w wojnę szkodliwą przeciwko Rosji, sąsiadki naszej najlepszej, najdawniejszej z przyjaciół i sprzymierzeńców naszych, wplątać nas usiłował.[...]
[...]Albowiem któż gwałty i ciosy sejmu niniejszego, wolności zadane, zliczyć dostarczy, - a będąc bez nadziei, aby się sejm kiedy opamiętał, (...) nie przywykli do kajdan, które konstytucja 3 maja na nas włożyła, a równie niewolę kładąc ze śmiercią - protestujemy się jak najuroczyściej przeciwko sukcesji tronu, konstytucją 3 - go maja ustanowionej (...), na koniec przeciwko wszystkim prawom i ustawom na tym sejmie wypadłym, które by wolność Rzczpltej obalały (...) konfederujemy się i wiążemy się węzłem nierozerwanym konfederacji wolnej przy wierze św. katolickiej rzymskiej, przy równości i dawności dla wszystkich szlachty, a nie osiadłej tylko, przy całości granic państw Rzczpltej (...), przy rządzie republikańskim jak najwolniejszym, przy utrzymaniu wolności praw uniowych W. Ks. Lit. do Korony, przy całości praw szlacheckich, przy zachowaniu potęgi narodowej (...), a przeciwko sukcesji tronu, przeciwko powiększeniu władzy królów, przeciwko oderwaniu najmniejszej cząstki kraju (...), przeciwko konstytucji 3 maja, w monarchię rzeczpospolitą zamieniającej (...), przeciwko wszystkiemu cokolwiek sejm zrobił illegalnego, na koniec przeciwko wszystkim tym, którzy by konstytucję 3 - maja utrzymywali i mocą popierać chcieli - i tym celem obraliśmy sobie za marszałka J.W. Stan. Szczęsnego Potockiego, generała kor. artylerii (...), a za wodzów wojsk kor. przy konfederacji i władz jaj będących J.W. Ksawerego Branickiego, w kor., Seweryna Rzewuskiego poln. kor. hetmanów [...]
[...]"A że Rzczplta pobita i w rękach swych ciemięzców moc całą mająca, własnymi z niewoli dźwignąć się nie może siłami, nic jej innego nie zostaje, tylko uciec się z ufnością do Wielkiej Katarzyny, która narodowi sąsiedzkiemu, przyjaznemu i sprzymierzonemu, z taką sławą i sprawiedliwością panuje, zabezpieczając się tak na wspaniałości tej wielkiej monarchini, jako i na traktatach, które ją z Rzzcpltą wiążą.
Żądania nasze są, aby Rzczplta udzielną, samowładną, niepodległą, w granicach całą została, bo od wieków nikomu podległą i czyją własnością, dziedzictwem, nie była. Żądamy wolności, narodowi naszemu przyzwoitej, bo w niej przodkowie nasi od wieków żyli, bośmy się w niej porodzili i umierać chcemy. Żądamy spokojności wewnętrznej, trwałego z sąsiadami pokoju, bo szczęśliwości, bezpieczeństwa własności, nie zamieszania wojen, szukamy. Żądamy sobie utwierdzić rząd republikański, bo do innego przywyknąć nie zdołamy, bo inny niepokój i ruinę przynieść nam tylko może.
To są nasze zamiary, te abyśmy dokonać zdołali, dzielnej pomocy tej wielkiej monarchini wzywamy, która ozdobą i chlubą naszego wieku będąc, wzgardzając podłą zazdrością i chytremi podstępy, których zawody dzielność jej kruszy i niszczy, szczęśliwość narodu cenić umie i im pomocną podaje rękę.
Sprawiedliwość próśb naszych, świętość traktatów i sojuszów, które ją łączą z Rzczpltą, a nade wszystko wielkość jej duszy pewną nam dają nadzieję nieinteresownej, wspaniałej, jednym słowem, godnej jej dla nas pomocy "[...]
W dniu 18 maja 1792 r. w granice Rzeczypospolitej wkroczyła dziewięciosiedmio tysięczna armia rosyjska. Początkowo, Wojska Polskie odnosiły sukcesy, choć były o połowę mniej liczne. Słynna Bitwa pod Zieleńcami stoczona 18 czerwca 1792 pod dowództwem Księcia Józefa Poniatowskiego i Tadeusza Kościuszki. Za bitwę pod Zieleńcami, Król Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił Order Virtuti Militari.
Bitwa pod Zieleńcami udowodniła, że Wojsko Polskie jest w stanie walczyć i zwyciężać Moskali. Niestety odwieczny brak środków na finansowanie armii. Animozje między Księciem Józefem i Tadeuszem Kościuszką szybko dały o sobie znać.
Po wkroczeniu wojsk rosyjskich na tereny Litwy w dniu 25 lipca 1772 roku, Litwa przystąpiła do Konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego,
Osamotniony Król, wystąpił do swej dawnej ukochanej, matki jego córki Aleksandry z propozycją abdykacji i osadzenia na tronie Rzeczypospolitej Polskiej, wnuka imperatorowej, syna Konstantyna ******.Caryca nie wyraziła zgody. Chciała mieć cała Polskę pod swoim berłem. Swą decyzją Król Stanisław August Poniatowski, podzielił się na posiedzeniu Rady Ministrów Rzeczypospolitej w dniu 23 lipca 1792 roku. Rada Ministrów zaaprobowała przystąpienie Króla do Konfederacji w Targowicy.
Król, swą decyzje złożył na ręce posła rosyjskiego Jakowa Iwanowicza Bułhakowa / Яков Иванович Булгаков /
Akces Stanisława Augusta Poniatowskiego do konfederacji targowickiej
Zgodnie z rozkazem Króla z dnia 25 lipca 1772 roku, Wojsko Polskie złożyło broń. Konfederacja Targowicka doprowadziła do upadku Rzeczypospolitą. Polska musiała utrzymywać 100 tysięczna armie carską.
W dniu 23 styczna 1793 roku Katarzyną Wielką podpisała z Fryderykiem Wilhelmem II, traktat podziałowy. Wielkopolska została włączona do Prus
* Bronisław Komorowski bezprawnie posługuje się herbem Korcza
** In effigie /łac/ dosłownie na obrazie. Seweryn Rzewuski rezydował w Wiedniu
*** tym samym herbem pieczętuje się Wojciech Jaruzelski
**** Franciszek Ksawery Branicki, był ożeniony z Aleksandrą z Engelhardtów według profesora Jerzego Łojka, córką imperatorowej Katarzyny i Grikgoryja Patiomkina / Григо́рий Алекса́ндрович Потёмкин /
***** Tekst Konfederaci Targowickiej został napisany w Moskwie 27 kwietnia . Datowany 14 maja w Targowicy, miasteczku należącym do Szczęsnego Potockiego
****** Konstantyn wybierze sobie za żonę / drugą / Wielkopolankę Księżnę / Łowicką / Joannę Grudzińską / Joanna była bardzo pozytywną postacią. Siostra Joanny, Maria Grudzińska zostanie żoną Wielkopolanina Dezyderego Chłapowskiego
*******Mikołaj Wasiljewicz Riepnin, Николай Васильевич Репнин, książę rosyjski, generał-feldmarszałek, faworyt carycy Katarzyny II. Wieloletni kochanek Izabeli Elżbiety Doroty z Flemmingów Czartoryskiej, ojciec przynajmniej jednego jej dziecka,księcia Adama Jerzego Czartoryskiego
Siostrą, księcia Adama Jerzego Czartoryskiego /Repnina / była Maria Wirtemberska, właśc. Maria Anna z Czartoryskich księżna von Württemberg-Montbéliard. Jej ojcem był król Rzeczypospolitej, Stanisław Aygust Poniatowski, notabene kuzyn
Maria Wirtemberska, córka Izabeli i Króla Stanisława Augusta
Rodzice:
Izabela z Flemingów Czartoryska kuzyn Stanisław August Ponniatowski
Wieszanie targowiczan w Warszawie 9 maja 1794 roku
Sąd Najwyższy Kryminalny dla Korony i Litwy,utworzony 17 czerwca 1794 przez Radę Najwyższą Narodową, skazał na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów. Wobec nieobecności skazanych, wyrok wykonano in effigie 29 września 1794 roku
Stanisława Szczęsnego Potockiego, herbu Pilawa
Franciszka Ksawerego Branickiego herbu Korczak
Seweryna Rzewuskiego herbu Krzywda
Jerzego Wincentego Wielhorskiego herbu Kierdeja
Antoniego Polikarpa Złotnickiego
Adama Moszczeńskiego herbu Nałęcz
Jana Zagórskiego
Jan Piotr Norblin "Wieszanie zdrajców in effigie "
Czołowi przedstawiciele Konfedracji Targowickiej, zostali straceni przez powieszenie w czasie Insurekcji Kosciuszkowskiej w wyniku wyroku Sądu Kryminalnego Księstwa Mazowieckiego.
Szymon Juda Marcin Korwin-Kossakowski herbu Ślepowron , hetman wielki litewski. Wyrok wykonano publicznie 25 kwietnia 1794 na placu przed ratuszem.
Józef Kazimierz Kossakowski herbu Ślepowron, biskup inflancko-piltyński
Piotr z Alkantary Ożarowski herbu Rawicz, hetman wielki koronny
Hrabia Józef Ankwicz , marszałek Rady Nieustającej
Józef Zabiełło herbu Topór, hetman polny litewski.
W wyniku samosądu, Lud Warszawy, powiesił publicznie w dniu 28 czerwca 1794 roku przed Kościołem świętej Anny:
Książe Ignacy Jakub Massalski herbu Masalski, biskup litewski
Książe Antoni Stanisław Światopełk-Czetwertyński, herbu Pogoń Ruska
Karol Boscamp-Lasopolski, szambelan królewski, vide Jerzy Łojek, Dzieje pieknej Bitynki
Traktat wieczystej przyjaźni między Rosją a Rzecząpospolitą 24 lutego 1768 roku
W imię Świętej nierozdzielnej Trójcy. Lubo między Najjaśniejszą Rzecząpospolitą Polską, i Imperium całej Rosji, trwa szczęśliwie według traktatu roku 1686 wieczny pokój, prawdziwa przyjaźń, stała harmonia, i dobre sąsiedztwo, jednak gdy z przyczyny zwykłych w sprawach ludzkich odmian, wyniknęły między nimi od tyle czasów rożne przypadki, które z racji odmienionych cirkumstancji, nowej imże najprzyzwoitszej wzajemnych obowiązków wyciągają ustawy; z tej więc przyczyny, i drugich w teraźniejsze czasy trafiających się, które tak w publikowanych Najjaśniejszej Imperatorowej Jej Mci całej Rosji deklaracjach, jako i w aktach skonfederowanej Rzeczypospolitej Polskiej do nich się zgadzających, dosyć jaśnie całemu światu są pokazane; Najjaśniejszy Król Imć Polski, i Stany Rzeczypospolitej obojga narodów, Polskiego i Litewskiego, spojone między sobą węzłem Konfederacji Generalnej z jednej strony, a Najjaśniejsza Imperatorowa Jej Mć całej Rosji drugiej, uznali rzeczą być potrzebną, i stosującą się do wzajemnych ich interesów postanowić, i umocnić sposobem nowego traktatu, najpożyteczniejsze czasom, i cirkumstancjom bardziej służące, Rzeczypospolitej zaś Polskiej, względem bezpieczeństwa Jej konstytucji, i wolności, najpożyteczniejsze umowy; więc dla uczynienia takowego traktatu, z obu stron traktujących, są actu wyznaczeni Plenipotentiarii, a mianowicie ze strony Najjaśniejszego Króla Jmci, i Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej, sub Praesidentia Książęcia Prymasa Gabriela Jana Junoszy Podoskiego, ex Senatu, z Wielkiej Polski: Antoni Ostrowski Biskup Kujawski, Antoni Barnaba Jabłonowski Poznański, Ignacy Twardowski Kaliski, Józef Podoski Płocki, Wojewodowie; Tadeusz Lipski Kasztelan Łęczycki. Z Małej Polski ex Senatu, Andrzej Stanisław Kostka Młodziejowski Biskup Przemyski, Kanclerz Wielki Koronny, Salezy Potocki Kijowski, Ignacy Centner Bełski, Stanisław Bernard Gozdzki Podlaski, Wojewodowie; Roch Jabłonowski Kasztelan Wiślicki. Z Wielkiego Księstwa Litewskiego ex Senatu: Stefan Giedroyć Biskup Inflancki, Michał Ogiński Wileński, Józef Sołłohub Witebski, Wojewodowie: Tadeusz Burzyński Smoleński, Adam Brzostowski Połocki, Kasztelanowie. Ex Ministerio: Książe Michał Czartoryski Kanclerz Wielki, Wielkiego Księstwa Litewskiego Jan Boroch Podkanclerzy Koronny, Teodor Wessel Podskarbi Wielki Koronny, Książe Józef Sanguszko Marszałek Nadworny Wielkiego Księstwa Litewskiego przy Książęciu Karolu Radziwille Koronnym, i Stanisławie Brzostowskim, Staroście Bystrzyckim Litewskim, obydwóch Generalnych Konfederacyi Marszałkach. Ex equestri Ordine, z Wielkiej Polski: Władysław Gurowski Pisarz Wielki Koronny, Karol Malczewski Pułkownik Regimentu Buławy Wielkiej Koronnej, Posłowie z Województwa Poznańskiego, Adam Poniński Kuchmistrz Koronny, Poseł z Województwa Kaliskiego, Stanisław Wessel Starosta Golubski, Wojciech Ostrowski Podsędek Ziemski Łęczycki, Posłowie z Województwa Łęczyckiego, Kasper Lubomirski Poseł z Ziemi Czerskiej, Teodor Szydłowski Chorąży Warszawski, Poseł z tejże Ziemi, Kazimierz Szydłowski Stolnik Przasnyski, Poseł z Ziemi Wiskiej, Kazimierz Książe Poniatowski Podkomorzy Koronny, Poseł z Ziemi Zakroczymskiej, Chryzostom Krajewski Instygator Koronny Poseł z Ziemi Rożańskiej, Walenty Sobolewski Łowczy Warszawski, Poseł Ziemi Liwskiej, Stanisław Radzymiński Podkomorzyc Ciechanowski, Poseł z Ziemi Nurskiej, Ksawery Branicki Łowczy Koronny, Stanisław Gadomski Podkomorzy Sochaczewski, Posłowie z tejże Ziemi. Antoni Czapski Podkomorzy Chełmiński, Walerian Piwnicki Miecznik Ziem Pruskich, Posłowie z Województwa Chełmińskiego. Z Małey Polski, Franciszek Wielopolski Margrabia Pińczowski, Józef Wielopolski Chorążyc Koronny, Posłowie z Woiewodztwa Krakowskiego, Iacek Małachowski Referendarz Koronny Eliasz Wodzicki Starosta Stobnicki, Piotr Ożarowski Generał Lieutnant Wojska Koronnego, Maciej Skorupka Podczaszy Drohicki, Posłowie z Województwa Sandomierskiego, Antoni Potocki Starosta Lwowski, Poseł z tejże Ziemi, Ignacy Bukowski Adiutant J. K. Mci, Poseł Sanocki, Antoni Błażewski Podstoli i Poseł Żydaczewski, Marian Potocki Poseł z Ziemi Halickiej, Józef Sosnowski Pisarz Polny Litewski, Poseł z Ziemi Chełmskiej, Józef Stępkowski Oboźny Polny Koronny, Poseł z Województwa Lubelskiego, Stanisław Karwowski Podstoli Bielski, Starosta Augustowski, Poseł z Ziemi Mielnickiej, Józef Wilczewski Podkomorzy Wiski, Poseł z Ziemi Bielskiej, Celestyn Czaplic Podkomorzy Łucki, Jan Nepomucen Poniński Wojewodzic Poznański, Posłowie z Inflant Koronnych. Z Wielkiego Księstwa Litewskiego Michał Pac Starosta Ziołowski, Poseł Województwa Wileńskiego, Stanisław Książę Radziwiłł Podkomorzy Litewski, Poseł z powiatu Lidzkiego, Marcjan Janowicz Regent Ziemski Wiłkomirski Poseł z tegoż Powiatu, Stefan Romer Chorąży Trocki, Poseł z tegoż Województwa, Antoni Zabiełło Łowczy Litewski, Marcin Czerniewicz Sędzia Grodzki Kowieński, Posłowie z tegoż Powiatu Kowieńskiego, Jan Pakosz Pisarz Grodzki Smoleński, Poseł z tegoż Województwa, Kazimierz Zabłocki Poseł z Powiatu Starodubowskiego, Franciszek Giedroyć Podczaszy Wołkowyski, Poseł z tegoż Powiatu. Piotr Bohomolec Pisarz Ziemski Witebski, Michał Szydłowski Chorąży Hussarski, Posłowie z Województwa Witebskiego. Michał Książe Radziwiłł Krajczyc Litewski, Poseł z Województwa Brzeskiego Litewskiego, Michał Domański, Poseł z Powiatu Pińskiego, Mikołaj Łopaciński, Pisarz Wielki Wielkiego Księstwa Litewskiego Książe Adam Czartoryski Generał Ziem Podolskich, Posłowie z Inflant Litewskich, Antoni Tyzenhauz Podskarbi Nadworny Litewski Poseł z Inflant. Z strony zaś Najjaśniejszej Imperatorowej Jej Mci całej Rosji, Książę Mikołaj Repnin wojsk Jej Imperatorskiej Mci Generał Major, ekstraordynaryjny, i pełnomocny Jej Poseł przy Najjaśniejszym Królu Jmci Polskim, i Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej, orderów Orła Białego, i Świętej Anny Kawaler. Którzy to Plenipotentiarii, po uczynioney kommunikacji, i zamianie swoich w należytej formie znalezionych instrumentów plenipotencji, zgodzili się, postanowili, i zawarli niżej opisane artykuły traktatu wieczney przyjaźni, i gwarancji Jej Imperatorskiej Mci całej Rosji.
Artykuł I
Najjaśniejszy Król Jmć, i Rzeczpospolita Polska, i Najjaśniejsza Imperatorowa Jej Mść całej Rosji, potwierdzają jak najuroczystszym sposobem stały, i wieczysty pokój, nieprzerwaną szczerą przyjaźń, ścisłe porozumienie się, i dobre sąsiedztwo, inter respectivos Status, posesjami i własnościami, według formalnego opisu traktatu Moskiewskiego w roku 1686 między obiema Najjaśniejszymi traktującemi Stronami zawartego, którego tenor, moc, ważność, i obowiązki reasumują się per expressum, et formaliter, przez ten nowy traktat, we wszystkim ich określeniu, jak gdyby ten wspomniony dawny roku 1686 traktat był w niniejszy słowo w słowo inserowany.
Artykuł II
Z powodu tej umowy, i żeby wzajemną swą przyjaźń, i wzajemnie swe wygody ugruntować na nieodmiennych fundamentach, to jest: na równym Państw, i systematycznym interesie obojga Najjaśnieyszych wspołtraktujących Stron, zgodzili się oni gwarantować jeden drugiemu całość, i zachowanie aktualnych Ich w Europie posesji, Ziem, Prowincji, i granic; i w samej rzeczy, wszystko to sobie tym artykułem najuroczyściej, et sacrosancte wzajemnie, na wieczne czasy gwarantują.
Artykuł III
Gdy Najjaśniejszy Król Jmć i Rzeczpospolita Polska, zadosyć czyniąc sprawiedliwości, i osobliwszego poważania, ku wysokiej intercesji Najjaśniejszej Imperatorowej Jej Mci całej Rosji, i innych Dworów, które do skutku razem z Nią wspólne przyprowadziły dzieło, zgodzili się już, i postanowili najwyraźniejszym sposobem ubezpieczyć, i w liczbie kardynalnych Polskich praw ugruntować na wieczne czasy, sposobem osobnego, przez niżej podpisanych Plenipotentów podpisanego aktu, wolne wyznanie wiary Greckiej Orientalnej Nie Unickiej, dysydenckich obojga konfesji Ewangelickich, wraz z prawami i prerogatywami świeckimi, i duchownymi, in favorem wszystkich obywatelów Rzeczypospolitej Polskiej, et annexarum Provinciarum, ktorzy wyżej wyrażone wyznają religie; więc obie Najjaśniejsze traktujące Strony jednomyślnie potwierdzają jak najuroczystszym sposobem wszystko to, co tylko jest wyrażono w pomienionym osobnym akcie, a przeto, i powinien tenże mieć takowąż na zawsze zupełną moc, ważność, i obowiązek, jak gdyby we wszystkim swoim określeniu; i słowo w słowo w teraźniejszy traktat był wpisany.
Artykuł IV
Forma rządu Rzeczypospolitej Polskiej, i wolność wolnych jej obywateli wyciągają dla potomnych czasow wyraźniejszego, i w niczym nigdy nie poruszonego postanowienia, żeby nowe przypadki nie mogły na potym wprowadzać nowe odmiany, które w pospolitym rządzie nie powinny nigdy ściągać się do samej fundamentalnej konstytucji; wiec stosując się do aktu Generalnej Konfederacji obojga narodów Korony Polskiej, i Wielkiego Księstwa Litewskiego po uczynionym dokładnym, fundamentalnym pomiarkowaniu wszystkich do tej ważnej i delikatnej materii ściągających siębokoliczności, jest postanowiony w tej mierze, i podpisany przez wzajemnych Plenipotentów osobny akt, który raz na zawsze oddziela, i pokazuje wyraźnie cele, i części rządu, tak pod imieniem kardynalnych praw, te które nie mogą na potym nigdy być naruszone, jako i te, które pod denominacją materiarum Status, powinne na wolnych Sejmach nieograniczonemu wolnemu głosowi nieodmienie podpadać. Ten osobny akt będąc pod gwarancją teraźniejszego traktatu, powinien wraz ze wszystkim tym co jest teraźniejszym postanowiono Sejmie, mieć wszelką tę moc, ważność, i obowiązek, jak gdyby on ze wszystkich Sejmowym ustanowieniem, we wszystkim ich określeniu, i słowo w słowo w ten traktat był inserowany.
Artykuł V
A jako Najjaśniejsza Rzeczpospolita Polska, dla wieczystey trwałości wszystkiego tego, co ona teraz dla własnego pożytku ustanowiła, jak najuroczyściey wzywała, i teraz jeszcze wzywa wysokość Najjaśniejszej Imperatorowej Jej Mci, na konstytucję, formę rządu, wolność, i prawa swoje, gwarancję; tak Najjaśniejsza Imperatorowa Jej Mć zadosyć czyniąc chęciom, i zaufaniu przyjacielskiemu Najjaśniejszej Rzpltej gwarantuje jej uroczyście mocą tego traktatu na wieczne czasy, jej konstytucję, formę rządu, wolność, i prawa z przyrzeczeniem świątobliwym, i obowiązkiem, za siebie, i Sukcesorów swoich na tron Imperii całej Rosji, utrzymywać, zachowywać, i zasłaniać Najjaśniejszą Rzpltę Polską przy nienaruszonej jej całości.
Artykuł VI
Obie Najjaśniejsze traktujące Strony, mając ten jedyny cel nowego swego związku, żeby wzajemną między sobą pomiarkować przyjaźń, według cirkumstancji teraźnieyszego czasu, i wzaiemnych Ich interesów, przyznają, i utwierdzają uroczyście tym artykułem, że wszystkie obowiązki teraźnieyszego ich traktatu, i wszystko, co tylko w nim jest postanowiono, nie powinno czynić najmniejszego uszczerbku mocy, i tenorowi innych ich traktatów, i obowiązków, z innymi Potencjami, a mianowicie względem Rzpltej traktatowi pokoju Karłowickiego, między Nią, i Portą Ottomańską zawartemu, jako też traktatowi Oliwskiemu, i wszystkim innym, ktore ona zawarła z innymi Potencjami.
Artykuł VII
Obie Najjaśniejsze traktujące Strony kładąc naturalną konsekwencją, nowych swych przyjaźni obowiązków utrzymanie na wzajemnych granicach między obustronnymi obywatelami, dobrego porządku, sprawiedliwego sądu, i rozprawy, nienaruszonej spokojności, i chcąc zatym oddalić wszystko to, co temu zbawiennemu przeciwne być może przedsięwięciu, przyrzekają sobie wzajemnie, i obowięzują się mocą tego artykułu ufundować, i ustanowić nieodwłocznie Sądy Pograniczne z władzą zupełną, które by zawsze się odprawowały, ażeby tym sposobem prędka, i nieparcjalna sprawiedliwość obojga Państw pokrzywdzonym poddanym czyniona, a przez to na granicach dobry porządek, i spokoyność zawsze utrzymywane być mogły.
Artykuł VIII
Ponieważ rozkrzewienie commercii między narodami służy do wspolnego ich pożytku, więc i wyciąga osobliwszego zwierzchności względu, i protekcji: zaczym obie Najjaśniejsze traktujące Strony, pozwalaiąc wzajemnie jedna u drugiej wzajemnym poddanym prowadzić wolne targi, i bawić się w Państwach swoich dla kupieckich interesów, przyrzekają sobie wzajemnie przyjmować ich łaskawie, i trzymać pod opieką praw każdej strony, a osobliwie nie uciemiężać ich zbytnemi względem drugich podatkami, i ciężarami, owszem ile można faworyzować jeszcze dla większego zachęcenia tak jak gdzie indziej inne przyiacielskie faworyzują się narody.
Artykuł IX
Ten traktat ma być przez obie Najjaśniejsze traktujące Strony zwyczajnym sposobem ratyfikowany, i ratyfikacje onego zamienione tu w Warszawie w dwa miesiące a die podpisania traktatu, a jeżeli będzie można, i przed tym ostatnim terminem.
In, fidem quorum My Najjaśniejszego Króla Jmci, i Rzeczypospolitej Polskiej, i Najjaśniejszej Imperatorowej Jej Mci całej Rosji Plenipotenci, wygotowawszy w obu nacjonalnych językach dwa tego traktatu de verbo ad verbum similiter sonantia instrumenta, one własnemi rękoma podpisaliśmy, i pieczęciami herbów naszych stwierdzili.
Działo się w Warszawie dnia dwudziestego czwartego według nowego kalendarza, (trzynastego według starego kalendarza), miesiąca Lutego, roku tysiącznego, siedemsetnego, sześciesiątego osmego.
(Locus Sigilli) Gabriel Jan Junosza Podoski Primas, Pierwszy Książe Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego manu propria (L.S.) Kniaź Mikołaj Repnin. (L.S.) Antoni Ostrowski Biskup Kujawski i Pomorski. (L.S.) Antoni Książe z Prusów Jabłonowski, Wojewoda Poznański, mp. (L.S.) Ignacy Twardowski Wojewoda Kaliski. mp. (L.S.) Jozef Antoni Junosza Podoski Wojewoda Płocki. mp. (L.S.) Tadeusz z Lipnego na Lipsku Lipski Kasztelan Łęczycki. mp. (L.S.) Andrzej Stanisław Młodziejowski Biskup Przemyski, Kanclerz Wielki Koronny. (L.S.) Franciszek Salezy Potocki Wojewoda Generał ziem Kijowskich. (L.S.) Ignacy z Czertwie Cetner Wojewoda Bełski. mp. (L.S.) Stanisław Bernard Gozdzki Wojewoda Generał Ziem Podlaskich. (L.S.) Roch Michał Jabłonowski Kasztelan Wiślicki. mp. (L.S.) Ksiądz Stefan Gedroyć Biskup Inflancki. mp. (L.S.) Michał Ogiński Wojewoda Wileński. (L.S.) Józef Dewoyna Sołłohub Wojewoda Witebski. mp. (L.S.) Tadeusz z Burzyna Burzyński Kasztelan Wojewodztwa Smoleńskiego. (L.S.) Adam Brzostowski Kasztelan Połocki, Starosta Sądowy Wołkowyski. (L.S.) Michał Książe Czartoryski, Kanclerz Wielki Wielkiego Księstwa Litewskiego (L.S.) Jan Borch Podkanclerzy Koronny. mp. (L.S.) Teodor Wessel Podskarbi Wielki Koronny. (L.S.) Józef Książe Sanguszko Marszałek Nadworny Wielki Wielkiego Księstwa Litewskiego (L.S.) Karol Książe Radziwiłł Marszałek Konfederacji Generalnej i Sejmowy. (L.S.) Stanisław Brzostowski Starosta Bystrzycki Marszałek Generalnu Konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego (L.S.) Władysław Gurowski Pisarz Wielki Koronny Poseł Województwa Poznańskiego. (L.S.) Karol Malczewski Pułkownik Regimentu Buławy Wielkiej Koronnej Poseł Województwa Poznańskiego. (L.S.) Adam Łodzia Poniński Kuchmistrz Wielki Koronny Poseł Wojewodztwa Kaliskiego. (L.S.) Stanisław Wessel Starosta Golubski, Poseł Województwa Łęczyckiego. (L.S.) Wojciech Grzymała Ostrowski Podsędek i Poseł Województwa Łęczyckiego. mp. (L.S.) Kasper Lubomirski Poseł Województwa Mazowieckiego Ziemi Czerskiej. (L.S.) Teodor P. na Szydłowie Szydłowski Chorąży Ziemi, i Poseł Warszawski Województwa Mazowieckiego mp. (L.S.) Kaziemierz na Szydłowie Szydłowski Stolnik Powiatu Przasnyskiego, Poseł Księstwa Mazowieckiego Ziemi Wizkiej. mp. (L.S.) Kazimierz Książe Poniatowski Podkomorzy Koronny Poseł Ziemi Zakroczymskiej (L.S.) Jan Chryzostom Krajewski Instygator Koronny, Poseł Ziemi Rożańskiej. mp.(L.S.) Walenty z Piętk Sobolewski Łowczy Ziemi Warszawskiej, Poseł Ziemi liwskiej. (L.S.) Stanisław Radzymiński Starosta Janowski, Poseł Ziemi Nurskiej. (L.S.) Franciszek Ksawery Branicki Łowczy Wielki Koronny Poseł Ziemi Sochaczewskiej. (L.S.) Stanisław Gadomski Podkomorzy, i Poseł Ziemi Sochaczewskiek. (L.S.) Antoni Czapski Podkomorzy, i Poseł Województwa Chełmińskiego (L.S.) Walerian Piwnicki Miecznik Ziem Pruskich Województwa Chełmińskiego Poseł. (L.S.) Franciszek Wielopolski Poseł Województwa Krakowskiego. (L.S.) Józef Wielopolski Poseł Województwa Krakowskiego. (L.S.) Jan Małachowski Poseł Województwa Sandomierskiego. (L.S.) Eliasz Wodzicki Poseł Województwa Sandomierskiego. (L.S.) Piotr Ożarowski Poseł Województwa Sandomierskiego. (L.S.) Maciej Skorupka Poseł Województwa Sandomierskiego. (L.S.) Antoni Potocki Starosta Lwowski, i Poseł Ziemi Lwowskiej. mp. (L.S.) Ignacy Bukowski Poseł Sanocki. (L.S.) Józef Antoni z Błazowa Błazowski Podstoli, i Poseł Powiatu Żydaczewskiego. (L.S.) Marian Potocki Delegat i Marszałek Ziemi Halickiej. (L.S.) Józef Sosnowski Pisarz Polny Wielkiego Księstwa Litewskiego. Poseł Ziemi Chełmskiej. (L.S.) Józef Stępkowski Oboźny Polny Koronny Poseł Województwa Lubelskiego. (L.S.) Stanisław Karwowski Podstoli Ziemi Bielskiej Województwa Podlaskiego, z Ziemi Mielnickiej Poseł. (L.S.) Józef Wilczewski Podkomorzy Ziemi Wiskiej, Poseł z Województwa Podlaskiego, Ziemi Bielskiej. (L.S.) Celestyn z Szpanowa Czaplic Podkomorzy Łucki, Poseł z Inflant Koronnych. (L.S.) Jan Łodzia Poniński Poseł z Inflant Koronnych, mp. (L.S.) Michał Jan Pac Starosta Ziołowski, Poseł Województwa Wileńskiego. (L.S.) Stanisław Książę Radziwiłł Podkomorzy Wielkiego Księstwa Litewskiego Poseł Powiatu Lidzkiego. (L.S.) Marcian Janowicz Poseł Powiatu Wiłkomirskiego. (L. S.) Stefan Dominik Romer Chorąży i Poseł Województwa Trockiego. (L.S.) Antoni Zabiełło Łowczy Wielkiego Księstwa Litewskiego Poseł Powiatu Kowieńskiego. (L.S.) Marcin Czerniewicz Horodniczy Sędzia Grodzki i Poseł Kowieński. (L.S.) Jan Pakosz Pisarz Grodzki, i Poseł Województwa Smoleńskiego. (L.S.) Kazimierz Zabłocki Poseł Powiatu Starodubowskiego. (L.S.) Franciszek Gedroyć Podczaszy, i Poseł Wołkowyski. Oboźny Polny Litewski. (L.S.) Piotr Bohomolec Pisarzy Ziemski, Poseł Województwa Witebskiego (L.S.) Michał Szyszko Chorąży Husarski, Poseł Woztwa Witebskiego. (L.S.) Michał Książe Radziwiłł Krajczyc Wielkiego Księstwa Litewskiego. z Województwa Brzeskiego. (L. S.) Michał Domański Poseł z Powiatu Pińskiego. (L. S.) Mikołaj Tadeusz Łopaciński Pisarz Wielki Wielkiego Księstwa Litewskiego Poseł Inflancki. mp. (L.S.) Adam Czartoryski Poseł Województwa Inflanckiego. (L.S.) Antoni Tyzenhaus Podskarbi Nadworny Wielkiego Księstwa Litewskiego Poseł Województwa Inflanckiego.
Finis Poloniae
Finis Poloniae – obraz Dietricha Montena z 1831, przedstawiający przekroczenie granicy z Prusami przez rozbite oddziały powstańcze
- Michał St. de Zieleśkiewicz - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
27 komentarzy
1. Szanowny Panie Michale
motto dla rządzących, którzy frymarczą Polską :
"Przechodniu! Wstrzymay twe modły, BOG ie za Prawych odbiera;
Jam Oyczyzny zdrayca podły- Jak kto żyie, tak umiera.
Straciłem życie i sławę, Niż pierwsze ostatnie wprzodu;
Sam sobie dałem Buławę, Stryczek był z Woli Narodu.
Śmierć mą nie głosiły Dzwony, Wyrok słuszny dni mych przerwą,
Jam tu został powieszony, I tu moje ginie ścierwo"
Pozdrawiam serdecznie
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
2. Do Pani Maryli,
Szanowna Pani Marylo,
Tak go wieszano za Kurierem Wileskim
25 kwietnia ustawiono szubienicę na rynku „przy latarni w kształcie paryskiego latarniowego sznura”. Tłumy od rana otaczały ratusz i plac stracenia. Około czwartej po południu rozległ się z ulicy Zamkowej grzmot bębnów, zwiastujący pochód ze skazanym. Najpierw szedł oddział piechoty 7 regimentu, za nim w karecie niebieskiej, która należała podobno do Jasińskiego, w parę białych koni zaprzężonej, jechał hetman litewski; pojazd otaczał szwadron jazdy brygady kowieńskiej. Kossakowski był w tym samym szlafroku nankinowym. Został powieszony w żółtym szlafroku na szubienicy przed Ratuszem. W momencie zaciskania pętli na szyi zdrajcy odezwały się dzwony kościoła św. Kazimierza, a tłum wiwatował, niech żyje Rzeczpospolita!
Uklony moje najniższe
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
3. Szanowny Panie Michale
Grzegorz Kucharczyk napisał : "Targowica to w dziejach zdrady w Polsce przykład najbardziej znany, ale bynajmniej nie jedyny. Sprzedawczyków nie brakowało wcześniej, pojawiali się także w kolejnych wiekach. Przy czym mechanizm zdrady był analogiczny do tego z 1792 roku czyli zaprzaństwa wspartego na kłamstwie. Jak w przypadku powołanego przez Stalina w Moskwie w 1944 roku PKWN, który w oficjalnej wersji powstał w Chełmie – „pierwszym wyzwolonym polskim mieście”. Słynny manifest PKWN, wg oficjalnej wersji opublikowany po raz pierwszy w tym mieście, został dowieziony tam sowieckimi samolotami, bo został wydrukowany w Moskwie. Nawet miesiąc zdrady był ten sam – lipiec. W lipcu 1792 król przystąpił do Targowicy i nakazał kapitulację polskiemu wojsku, w lipcu 1944 roku Stalin instalował w Chełmie a potem w Lublinie włodarzy „Polski Ludowej”.
Jaką datę przyjmiemy dla współczesnej Targowicy? Chyba właściwa data to 1 września 2009 r. w Sopocie.
Pozdrawiam
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
4. Targowica, czyli zdrada Polski prof. Józef Szaniawski
http://www.niedziela.pl/artykul/97793/nd/Targowica-czyli-zdrada-Polski
W dziejach Polski bywały wydarzenia wzniosłe i podłe, bohaterskie i nikczemne. Bywali Polacy, którzy dla Ojczyzny oddawali życie, ale byli i tacy, którzy zdradzali i sprzedawali Polskę.
Tak właśnie się stało 27 kwietnia 1792 r., kiedy to w stolicy Rosji grupa czołowych polskich polityków potajemnie podpisała dokument, który od 220 lat znany jest jako akt najbardziej haniebnej zdrady narodowej w całej historii Polski. Pod fałszywą datą 14 maja 1792 r. ogłoszono ten akt w miasteczku Targowica, już na terytorium Rzeczypospolitej.
Rosyjska agentura w Polsce
Słowo i pojęcie "zdrada" istnieją w każdym języku świata, ale tylko w języku polskim jest idiom - słowo nieprzetłumaczalne na żaden inny język. Tym słowem jest określenie TARGOWICA. Oznacza ona zdradę narodu i zdradę państwa, ale w sposób szczególny. "Targowica" to zdrada Polski na rzecz Rosji, w imię imperialnych interesów rosyjskich pod pretekstem rzekomej polskiej racji stanu. Od 220 lat słowo "targowica" stanowi polityczny skrót myślowy - symbol rzekomo niepodległej Polski, w rzeczywistości pozbawionej całkowicie suwerenności i rządzonej przez wysługujących się Moskwie zdrajców polskich. Rosjanie już w połowie XVIII wieku stworzyli w Rzeczypospolitej agenturę. Rosyjskimi agentami byli najważniejsi, najbardziej wpływowi politycy polscy, posłowie, senatorowie, ministrowie, niestety, także biskupi, a nawet sam król. Pełni pychy, buty i siły wobec własnych rodaków - w Moskwie byli zaledwie marionetkami kolejnych władców Kremla. Rosjanie posługiwali się tymi Polakami renegatami, ale zarazem pogardzali nimi. Przykładów jest aż nadto: Stanisław August Poniatowski, gen. Stanisław Zajączek, margrabia Aleksander Wielopolski, Bierut, Gomułka, Kania, Jaruzelski rządzili w Warszawie w wyniku rosyjskiej protekcji.
Targowiczanie 1792 r. - Ksawery Branicki, Stanisław Szczęsny Potocki, Seweryn Rzewuski zwrócili się do carycy Katarzyny II, aby obaliła polski Sejm, nazywany później Sejmem Wielkim lub Czteroletnim, a zwłaszcza jego najważniejszą uchwałę, jaką była Konstytucja 3 maja 1791 r. Rosyjska interwencja militarna miała też obalić rządy stronnictwa patriotycznego w Polsce. Zdrajcy targowiczanie, w zamian za wyniesienie ich do władzy nad własnym narodem przy pomocy rosyjskich bagnetów, gwarantowali carycy absolutną uległość polityczną oraz podporządkowanie Polski imperialnej rosyjskiej racji stanu. Dla Rosji, oczywiście, niezwykle korzystne politycznie było, aby zachować pozory i aby rządy nad Polską sprawowali Polacy i polscy renegaci oddani całkowicie Rosji i wykonujący rozkazy, które przekazywał im w imieniu dworu carskiego rosyjski ambasador w Warszawie.
Targowica 1792 r. nie była jedynym, wyjątkowym epizodem w historii Polski, lecz przez ok. 300 lat stanowiła określony system polityczny rządów rosyjskich nad Polską. Tak np. formalnie nie byli targowiczanami posłowie na Sejmie Rozbiorowym 1773 r. z Adamem Ponińskim jako marszałkiem. Ale właśnie za targowiczan uznała ich historia, a jedynym sprawiedliwym wśród zdrajców był wtedy poseł Tadeusz Rejtan.
Jeszcze wcześniej - w 1717 r. car Piotr I potrafił wyszukać polskich posłów renegatów, którzy przegłosowali utratę suwerenności Rzeczypospolitej na Sejmie Niemym. Mechanizm zdrady narodowej, istniejący w Polsce od tylu lat, jest ponadczasowy i niezmienny. Czołowi politycy polscy uzasadniają zdradę Ojczyzny fałszywie pojmowanymi dobrymi stosunkami z Rosją, niegdyś carską, następnie sowiecką, a obecnie "demokratyczną" prezydenta Putina. Ci renegaci pragną też wciągnąć do "targowicy" jak największą liczbę Polaków, aby mieć dla samych siebie polityczne alibi. Znakomicie scharakteryzował to zjawisko na przykładzie króla - targowiczanina i zdrajcy Paweł Jasienica: "Stanisław August sam siebie poddał działaniu piekielnego prawa równi pochyłej. Kto raz na nią wstąpił, co głos ogółu zwie zazwyczaj , ten już później sunie w dół ruchem jednostajnie przyspieszonym. Psychiczna samoobrona nakaże mu rychło ciągnąć za sobą innych, ułatwiać podłości, w głębi serca pragnąć powszechnego spodlenia".
Przestrogi Józefa Piłsudskiego
Marszałek Józef Piłsudski, definiując sytuację II Rzeczypospolitej wkrótce po odzyskaniu niepodległości w 1918 r., przestrzegał jednoznacznie: "Niegdyś spotkaliśmy w Polsce ludzi twierdzących, że służba dla Rosji jest równoznaczna ze służbą Ojczyźnie. (.) Polskę być może czekają i ciężkie przeżycia. Podczas kryzysów strzeżcie się agentów. Idźcie swoją drogą, służąc jedynie Polsce, miłując tylko Polskę i nienawidząc tych, co służą obcym. (.) Zwycięstwa nad agenturami nie odnieśliśmy wcale. Cały szereg ludzi zajmujący w państwie naszym wysokie stanowiska przeszedł przez służbę szpiegowską u obcych, nasze partie polityczne szpiegowały płatnie na rzecz obcych, a nawiązane wówczas kontakty pozostają do dziś dnia nie zerwane - wypłacone wówczas rachunki znajdują się do dziś dnia w dossier obcych gabinetów".
Komunistyczna targowica XX wieku
"Tak wyglądała targowica współczesnej Polski" - pisze o latach 1944-45 prof. Norman Davies, wymieniając z nazwiska Bieruta, Gomułkę, Rolę-Żymierskiego i Osóbkę-Morawskiego. Angielski historyk, dalej pisząc o stanie wojennym, tak charakteryzuje generała dyktatora: "Jaruzelski był oficerem w służbie imperium sowieckiego od młodości aż do emerytury. (...) Element prorosyjski był zawsze znacznie silniejszy, niż Polacy chcą się przyznać. (...) Jaruzelski już jako szef Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego był człowiekiem KGB. (.) Gdy się weźmie panujący w Polsce układ polityczny, pytanie o to, czy wprowadzając stan wojenny, Jaruzelski działał z inicjatywy własnej, czy też z inicjatywy Moskwy, staje się pytaniem retorycznym. Gdyby Jaruzelski sam opracował plan działania, to i tak jako lojalny komunista musiałby prosić sowieckich towarzyszy o zielone światło. Gdyby zaś plan narodził się w Moskwie, generał musiałby go posłusznie wykonać".
Tak właśnie wyglądał polityczny mechanizm zdrady narodowej w rządzonej przez komunistów Polsce Ludowej. Był prawie identyczny jak ten w XVIII wieku, tyle tylko że carski dwór w Petersburgu zastąpiło sowieckie Politbiuro na Kremlu. Targowicę XX wieku w Polsce najdokładniej sprecyzował nie byle kto, bo Wiaczesław Mołotow - prawa ręka Stalina, premier rządu sowieckiego i razem z von Ribbentropem współsygnatariusz IV rozbioru Polski z 23 sierpnia 1939 r. Dożywszy sędziwego wieku, Mołotow zanotował dosłownie w swym pamiętniku: "Jaruzelski (.) nigdy wcześniej nie słyszałem tego nazwiska, zanim nie ujrzałem go w roli pierwszego sekretarza (...). Bolszewików było wśród Polaków niewielu. Jaruzelski nas wyręczył". I to właśnie jest istota prawdy o stanie wojennym w Polsce. Jaruzelski wyręczył Rosjan!
Współczesną targowicę w PRL scharakteryzował znakomicie w swych cynicznie szczerych wspomnieniach gen. Witalij Pawłow - przez kilkanaście lat szef rezydentury KGB w Warszawie, a następnie rektor akademii KGB w Moskwie. Pisze on, że zbrodnicze KGB miało agentów we wszystkich krajach Europy, w USA, Kanadzie, dosłownie na całym świecie. Tylko w Polsce nie było sowieckiej agentury! Pawłow pisze dosłownie: "KGB w Polsce nie miało agentów, a jedynie zaufanych ludzi wśród przyjaciół". Dalej następują znakomite charakterystyki takich przyjaciół KGB, jak m.in. Gierek, Kania, Jaruzelski, Moczar, Kiszczak, Szlachcic, Jaroszewicz, zdrajcy i renegaci własnej Ojczyzny.
Pod fałszywie pojmowanymi hasłami dobrych stosunków współpracy oraz pojednania z Rosją w ciągu ostatnich 220 lat mieliśmy realnie do czynienia z kolejnymi aktami zdrady Polski, dokonywanymi w imię imperialnych celów Rosji carskiej, potem sowieckiej, a obecnie Rosji Putina. Dobre stosunki i współpraca z sąsiadami powinny być celem polityki zagranicznej każdego państwa. Także pojednanie jest rzeczą szlachetną i potrzebną. Ale to nie może być "ulica jednokierunkowa". To nie może być tak, że z Rosją mamy ciągle nierozliczone rachunki krzywd. Po 10 kwietnia 2010 r. dochodzą nowe. Moskwa domaga się od Polaków dobrej woli, a sama nie tylko nie wykazuje dobrej woli, ale wykazuje wolę najgorszą!
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
5. Do Pani Maryli
Szanowna Pani Marylo,
Powinniśmy chylić czoła przed mądrością pana profesora Józefa Szaniawskiego
Ja pójdę dalej. Agentura Rosji i Niemiec nie skończyła sie na PRL.
Dzięki Michnikowi, Jaruzelski zostaje prezydentem
Geremek paktuje z Cioskiem na temat obalenia siła ruchu polskiego społeczeństwa "Solidarności" i stworzenia Państwa bez Boga !
Miller Leszek, Aleksander Kwaśniewski byli agentami i sa nadal służb specjalnych Moskwy.
Ostatnimi czasy, Radosław Sikorski, człowiek z lukami w życiorysie, mówi, że Polska powinna zrzec sie swojej tożsamości na rzecz jakiejś rzeszy nienieckiej, może nowego cesarstwa rzymskiego narody niemieckiemu.
Sikorskiemu dzielnie sekundyją Tusk i Komorowski; to Targowica-zdrada
Donalkd Tusk przyjmuje niemieckie ordery:
Karola Wielkiego, który jako pierwszy podbił i wybił do nogi Słowian zamieszkujących po zachodniej stronie Odry
Następnie przyjmuje Tusk medal polakożercy, niemieckiego Żyda Walthera Rathenau - ministra spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej,który nie wyobrażał sobie Polski niepodległej jako sąsiada Niemiec, a nawet krytycznie oceniał zapowiedź utworzenia Królestwa Polskiego."
Ukłony moje najniższe
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
6. Panie Michale ,Targowica trwa nadal...ma Pan Rację...
serdeczny żal ,ze nie żyje pan Szaniawski....żal,ludzie
odchodzą zostają Słowa-Testamenty
wtedy to własnie słowa Marszałka nabierają wielkiej wagi :
"Niegdyś spotkaliśmy w Polsce ludzi twierdzących, że służba dla Rosji jest równoznaczna ze służbą Ojczyźnie. (.) Polskę być może czekają i ciężkie przeżycia. Podczas kryzysów strzeżcie się agentów. Idźcie swoją drogą, służąc jedynie Polsce, miłując tylko Polskę i nienawidząc tych, co służą obcym. (.) Zwycięstwa nad agenturami nie odnieśliśmy wcale. Cały szereg ludzi zajmujący w państwie naszym wysokie stanowiska przeszedł przez służbę szpiegowską u obcych, nasze partie polityczne szpiegowały płatnie na rzecz obcych, a nawiązane wówczas kontakty pozostają do dziś dnia nie zerwane - wypłacone wówczas rachunki znajdują się do dziś dnia w dossier obcych gabinetów".
gość z drogi
7. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Zdrada miała miejsce w Magdalence a później przypięczętowana przy okrągłym stole.
Moim zdaniem głównym winowajcą jest Tadeusz Mazowiecki, ktory w zmowie z komunistami z Moskwy, zachował PRL-owskie służby specjalne.
Zmieniono tylko szyld.
Świąteczne ukłony dla Pani i Budrysowa
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
8. Panie Michale :)
serdeczności sobotnie dla Pana I Rodziny :)
tulipany przepiękne :)
a targowiczanie ? a no jak targowiczanie, zyski czerpią do dzisiaj ze swej zdrady okołostołowej
szczególnie gdy bul,bul "doszedł do wadzy'
serdecznosci...
gość z drogi
9. PaniGość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Pięknie dziękujemy.
Ukłony dla Pani i Budrysowa
Można powiększyć
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
10. Panie Michale :))))
serdeczności
gość z drogi
11. Pani Gość z Drogi
Budrysowo,
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
12. Panie Michale :)))
Dobrego Dnia z Budrysowa kwitnącego wiosennie
serdecznosci dla Zony i dla Rodziny :)
gość z drogi
13. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Budrysowo,
Pięknie dziękujęmy i życzymy Państwu pięknej majowej niedzieli.
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
14. Panie Michale :) była Piekna :)
serdeczności poniedziałkowe :)
piękne konie,piękna sceneria :)
ukłony dla Żony i Rodziny...
gość z drogi
15. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Dziękujemy z kwiatami całemu klanowi na Budrysowie. Najmniejszy Budrys chyba wiewiórki się nie boi.
mozna powiększyć
Ukłony.
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
16. Panie Michale :)jak przystało na Budrysa,on niczego sie nie boi
wszak urodzony 13 grudnia nomen - omen :)
a wiewióreczka cudna :)
serdecznosci...dla Grodu Poznańskiego
dla Pana Panie Michale,nasz mistrzu :)
:):)
gość z drogi
17. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Mały Budrys, miał po kim dziedziczyć dobre geny
Za chwilę doślę z innego komputera Trojkę Chełmońskiego dla Budrysów.
Ukłony
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
18. Panie Michale :)
moją ukochaną Trojkę...:)
Chełmoński jeden z niewielu malarzy,który znał wiele odcieni bieli....tylko On umiał tak malować śnieg
starszy z Budrysów,gdy miał 5 latek z zachwytem podziwiał Chełmońskiego w Naszym Muzeum Śląskim... gdzie stał się niechcący bohaterem "incydentu z alarmem " nauczony prze-
zemnie ,by paluszkami poznawać fakturę obrazu i technikę malowania farbami olejnymi,chciał pomacać wystawianego tam Chełmońskiego...zanim obejrzałam się sala była pełna strażników ...a mały zdumiony patrzył na nich okrągłymi oczami...
no cóz ,nie były to obrazy Dziadka i Jego brata....które macał ,by poznać trudną technikę nakładania farby...:)
ale czegoś tez się nauczył...:)
serdeczności wieczorne i dzięki za obecność u Yuhmy...:)
gość z drogi
19. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Spóźniona, obiecana trójka Chełmońskiego dla Budrysowa
Ukłony
CHarty tyle, że polskie a nie ulubione przez Panią Afgańskie
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
20. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Jeszcze jedna bardziej ekspresyjna, "napad wilków"
Ukłony dla Pani i Państwa
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
21. Szanowny panie Michale,to tak jakbym ogladała sp Ojca albumy...
skrupulatnie przez Niego skupywane i przechowywane...
to zauroczenie Chełmońskim ,Fałatem zawdzięczam właśnie Tatce,
tłumaczył mi ekspresję rozgrywających się scen,realizm i własnie uchwycony ruch i atmosferę... :)
bardzo Panu dziękuję,
dzisiaj już mało kto zachwyca się naszymi malarzami...
i jeszcze te charty...polskie charty...:)
mój złocisty, cichutko śpi na naszej przedwojennej działce-ogrodzie..kiedy odchodził w moich ramionach,obiecywałam mu,że tam gdzie idzie ,jest wieczny step i Wiatr,który tak bardzo kochał,wiatr wolności...
serdeczne pozdrowienia od nas Wszystkich :)
gość z drogi
22. Pani Gość z Drogi,
Szanowna Pani Zofio,
My Polacy kochamy Boga, Ludzi i zwierzęta.
Sobotnie ukłony dla całego Budrysowa
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
23. Szanowny Panie Michale,
Skarbnico wiedzy historycznej.
Serdeczne dzieki za jeszcze jedną kartę - tym razem czarną - naszej historii.
Ale dlaczego milczymy, gdy prezydęt nazywa prawdziwych patriotów Targowicą, a jedynie słusznym patriotyzmem nazywa ten z różowymi balonikami zamiast flag. A jedyne godło - możeł z czekolady. I taki ktoś jest uznawany za największy autorytet w państwie,
Boże, w jakim państwie my żyjemy!
Pozdrawiam serdecznie
"Ogół nie umie powiedzieć, czego chce, ale wie, czego nie chce" Henryk Sienkiewicz
24. Do Pani Pelargonii
Bronisław Komorowski i jego zona Anna maja paskudny rodowód.
Dzięki temu rodowodowi, mogą w Polsce zajmować najwyższe godności. Ogłupieni Polacy przez propagandę wybierają pomiotła.
Ukłony poranne
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
25. witam Niedzielnie Pana i Wszystkich tu czytających i piszących.
witam w przepięknym albumie pełnym bohaterów i obrazów
Pięknej Niedzieli Wszystkim a nade wszytko Panu i Rodzinie..
serdecznosci ...poranne :)
gość z drogi
26. Pani Gość z Drogi
Szanowna Pani Zofio,
Pięknie dziękujemy.
U nas niedziela pod psem.
Cigle pada i zimno.
Wieczorne ukłony z Kórnikiem w tle
Ten pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego
Michał Stanisław de Zieleśkiewicz
27. Prof. H. Głębocki: Targowica
Prof. H. Głębocki: Targowica była aktem zaprzedania obcemu mocarstwu pod pozorem obrony formalnej praworządności
i prywatnych interesów, skrytych pod pozorem obrony formalnej
praworządności – mówi PAP dr hab. Henryk Głębocki, historyk z UJ. 230
lat temu, 18 maja 1792 r., Rosja we współpracy z konfederacją targowicką
najechała Polskę.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl