Gdańskie obchody 75. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego i Szarych Szeregów

-

Tym razem nie wykonywałem podczas uroczystości fotografii, lecz nagrywałem 6 filmów.

Mam nadzieję, że interesujące, tym bardziej, że padły pod gdańskim pomnikiem ciężkie i ważkie słowa, także o zdradzie i tchórzostwie generała, jakiej dopuścił się podczas kampanii wrześniowej Juliusz Rómmel.

Ba, nie zabrakło też partyjnej agitki w wykonaniu wiceprezydenta Gdańska, który nie omieszkała przypomnieć o zbliżających się wyborach samorządowych.

Można będzie to zobaczyć i usłyszeć (o ile się mój aparat fotograficzny nie zbiesił) na moim filmach, które w wersjach oryginalnych bez cięć, łączenia czy montażu upublicznię na moim kanale YT, bo padła w moim laptopie karta graficzna.

Pięć filmów już jest dostępna na moim kanale YT i czeka na pierwszeego widz, bo ja go jeszcze nie oglądałem.

1. youtu.be/V39eQKXqHYc

2. youtu.be/tWGOvQIl_XU

3. youtu.be/D-ltRzA-Vbk

4. youtu.be/kOvGmd2rG14

5. youtu.be/bMl7V--31-8

Szósty po "sznurkach".

Niesamowicie ręka mi zadrżała po pierwszej salwie, która padła o ułamek wcześniej niż się tego ja spodziewałam. Żal mi pogarszać, jakość filmów nagranych, w jakości HD na gorszej, jakości VGA.

Przesyłam pozostałe cztery, lecz „trochę” to jeszcze potrwa, bo jest tego, ponad 10 Gb.

Gdańskie obchody 75. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego i Szarych Szeregów, kończyłem dokładnie o godzinie 19:41:24 wykonując ostatnią fotografią pod Domem Harcerza „Watra” w Gdańsku.

Co zaobserwowałem podczas moje dzisiejszej polskiej pielgrzymki do miejsc pamięci w Gdańsku?

Miedzy innymi coś takiego, że tuż po odejściu spod pomnika dygnitarzy będących tam raczej z musu wyborczego zbliżających się wyborów samorządowych, bo i oni tak jak się pojawili tak też szybko znikli, tak szybko, że nim zdążyłem wykonać kilkanaście fotografii pod pomnikiem Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej z pocztami sztandarowymi młodzieży szkolnej, to nie zdążyłem, na chociaż fragment uroczystości pod pomnikiem Gdańskich Harcerek i Harcerzy, który jest w odległości około 100 metrów.

Chciałem wykonać fotografię Annie, Fotyga jak szła m.in. z radnym PiS Koralewskim, który składał kwiaty, jako przedstawiciel Klubu GaPola, a nie PiS (wstydzi się, czy cÓś?), lecz tak szybko szli, że mój aparat nie zdążył z automatycznym ustawieniem ostrości, stąd fotografia jest rozmazana.

Dlatego ją nie upubliczniam tu na Blogmedia, bo o po co upubliczniać fornali systemowych.

To był już istny akord i wyścigi szczurów pod pomnik Gdańskich Harcerek i Harcerzy by odwalić pańszczyznę, co można ustalić, co do sekundy, przeglądając jedynie szczegóły zapisane w moich fotografiach dostępnych w mojej galerii googlowego, Picaso i w tym oto moim albumie:

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/6063822511467644609

Pomniki właściwie patrzą na siebie przez mostek w byłym parku przy Małym Błędniku.

Zaszokowało mnie też i to, że w chwilę po rozejściu się załganych elit, pracownicy służb miejskich sprawnie o szybko usunęli stojaki i flagi w nim zainstalowane na obchody 75. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego i Szarych Szeregów.

I tak jak wyżej - były flagi:

Harcerz Szarych Szeregów mieszkający w USA z wizyta w Gdańsku.

I w tym czasie flagi zginęły jak kamfora.

Musiałem je uzupełnić i zrobiłem to tak:

Pod pomnikiem PPP i AK też już nie było ani stojaków ani flaga.

Ratowałem się w taki oto już sprawdzony wielokrotnie sposób.

Pod pomnikami Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowe i pomnikiem Gdańskich Harcerek i Harcerzy ostały tylko wieńce i ani jednej biało-czerwonej flagi.

Spod pomników PPP i AK oraz Harcerzy udałem się na gdański cmentarz garnizonowy, a tam na kwaterę gdzie ostatnio przeprowadzono ekshumację i gdzie znajdują się symboliczne groby Inki i Zagończyka oraz innych wciąż poszukiwanych polskich patriotów zamordowanych i potajemnie pogrzebanych przez komunistycznych zbrodniarzy.

Na kwaterze panował porządek.

Zainstalowanych tam przeze mnie flag nikt nie ukradł i raczej wszystkie tam były w komplecie. Zatrzymałem się na chwilę z modlitwa przy miejscu, w którym odnaleziono szczątki czterech osób, trzech mężczyzn – w tym jednego z przestrzeloną czaszką, tak jak i młodej kobiety, która również miała przestrzeloną czaszką.

Być może są to poszukiwane przez lata szczątki sanitariuszki Inki i Zagończyka, o co bardzo gorąco się modlę.

Tym razem nie zapaliłem moich zniczy na symbolicznych grobach Inki i Zagończykach, bo tam już były, lecz postawiłem przy tabliczkach zainstalowanym w ogrodzeni po obu stronach tamtejszego pomnika.

Zatrzymałem się na chwilę przy symbolicznych grobach Inki i Zagończyka, gdzie modliłem się o to by odnalezione ostatnio szczątki okazały się Ich szczątkami i by trafiły w to właśnie miejsce, które wskazał sam Bóg, a ręka ludzka wykonała jedynie Jego wolę.

Gdy wracałem z gdańskiego cmentarza garnizonowego było już dość ciemno, to jednak zajechałem jeszcze pod pomnik Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowe i pomnik Gdańskich Harcerek i Harcerzy.

Przy pierwszym pomniku PPP i AK, musiałem poprawić zainstalowaną tam przeze mnie wcześniej flagę polską, która była jedyną flagą w okolicy pomnika, bo gdy tam dotarłem z cmentarza, to pracownicy służb miejskich demontowali flagi polskie z dwóch masztów, które zazwyczaj zawsze dotychczas tam wisiały.

Przechodząca przy poniku pani była tym faktem zdegustowana i tak jak ja wcześniej skrytykowała takie działanie władz Miasta Gdańska, które po raz drugi nie reprezentował Prezydent Miasta Gdańska Paweł Adamowicz wysyłając swojego zastępcę, bo nie było go podczas ostatnich gdańskich obchodów 70. Rocznicy Powstania Warszawskiego.

Z pracownikami zdejmującymi flagi z dwóch tam zainstalowanych na stałe masztów nie dyskutowałem, bo to w ogóle od nich nie było zależne czy flagi miały wisieć czy nie.

Zainstalowane flagi na dwóch drzewach przy pomniku Gdańskich Harcerek i Harcerzy były na swoim miejscu.

Spod pomnika Gdańskich Harcerek i Harcerzy pojechałem pod pomnik Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku, gdzie zainstalowałem nową flagę, bo tę wcześniej przeze mnie zainstalowaną ktoś usunął.

Przejeżdżając przez ulicę Długą stwierdziłem że ratusz Głównego Miasta nadal stoi, znaczy. że ruskiej dziczy nie było.

Ruszyłem w drogę powrotną i po drodze zahaczyłem o gdański Dom Harcerza „Watra”, gdzie przy tablicach zainstalowałem tym razem jedną flagę, bo wcześniejsze, które tam zainstalowałem zostały usunięte lub ktoś je ukradła.

I ostatnia wykonana przeze mnie fotografia w dniu 27 września 2014 roku.

Po zainstalowaniu flagi udałem się w drogę powrotną do domu. Po drodze minąłem jeszcze dwa kościoły, Św. Trójcy i mój parafialny Św. Ignacego Loyoli, który jest kolegiatą Staroszkocką w sąsiedztwie gdańskiego biskupa L. S. Głódź.

Jestem pewien, że w mojej dzisiejszej polskiej pielgrzymce po Moim Gdańsku uczestniczył razem ze mną duch Naszego Pana Michała, bo moja zaplanowana trasa jak i czynności zostały wykonane bez jakichkolwiek przeciwności losu i przeszkód ze strony ludzi.

Dziękuję Szanowny Panie Michale za okazaną mi pomoc z nieznanego przeze mnie - na razie – boskiego świata.

Uchylam jak zwykle Panu Michałowi mojego wirtualnego kapelusza, choć takowego w realu w ogóle nie noszę.

I już całkiem na koniec dodam, że po raz kolejny poznałem cynizm, hipokryzję i nicość ludzików dziś odgrywających rolę oburzonych, gdy wcześniej jak i dziś nadal ślinią się widząc okrągłostołowe elity, do których ślinią się i jak tylko nadarzy im się okazja liżą rowy tym zdrajcom i zaprzańcom.

Obrazili się na mnie śmiertelnie za to, że ich ostatnie czasy skrytykowałem w związku z uczestniczeniem w projekcie budowy pomnika wspólnie z okrągłostołowymi zdrajcami i lokajami różnych TW Bolków (tym razem był to zaprzaniec z kiszczakowo-bolkowgo neo-związku, któremu ręki nie podaję od wielu wielu lat, tak jak i Borsukowi).

Inny z aktorów grających dziś rolę „oburzonych” obraził się na mnie za to, że skrytykowałem jego publiczne ślinienie się i lizanie rowa Borsukowi na Westerplatte w dniu 1 września 2014 roku.

Otóż oświadczam, że ich opinię o mnie, jak i ich samych to mam gdzieś w głębokiej czarnej dziurze, bo tam było i jest ich miejsce.

Obywałem się bez tych zaprzańców i cyników przez trzydzieści lat tj. od stycznia 1982 roku, tak, więc i obejdę się bez tych faryzeuszy kolejne lata, jakie pozostały mi do „weneckiego lustra”.

Fałszywi oburzeni mnie nie obchodzili i nie obchodzą i niech tak już pozostanie na zawsze. Wasza odwieczna niewolnicza pozycja na kolanach lub pełzająca mnie nie dotyczy, bo nie byłem i nie jestem w stanie do takiego poziomu upaść.

Obibok na własny koszt

PS

Fotografie są w układzie chronologicznym i poczynając od fotografii na cmentarzu i kolejnych były wykonywane w trybie nocnym z ręki bez statywu i stąd ich, jakość daje dużo do życzenia. Sorry raki mamy klimat….., a ja mam taki a nie inny sprzęt fotograficzny. Cóż, moim aparatem za dwieście kilkadziesiąt złotych wykonałem dotychczas około miliona fotografii i setki godzin filmów, gdy tymczasem inni kupują aparaty za tysiące i wykonują nim kilkadziesiąt fotografii przez cały jego żywot, bo boją się by on się im przedwcześnie nie zepsuł.

Onwk.