Duch Ministerstwa Prawdy wiecznie żywy

Duch orwellowskiego Ministerstwa Prawdy przybiera różne formy. W czasach sowieckiej Rosji duch specjalizujący się w znikaniu retuszował zdjęcia usuwając z nich zasłużonych niegdyś towarzyszy.  Było ale się zmyło. Oczywiście duch był ciężko zapracowany i nie poprzestwał na tym. Sporo wysiłków wkładał w poprawianie encyklopedii. A była to encyklopedia nie byle jaka. Wielka Encyklopedia Radziecka składała się z wielu sążnistych tomów. Tylko I edycja (1926-1947) składała się z 65 tomów. Przy współpracy z Towarzyszem Duchem Czasu dokonywała się misterna praca wycinania niewłaściwych na danym etapie treści i zastępowania ich  aktualnymi. Pewnie wszyscy słyszeli o wycięciu stron skażonych obecnością  L. Berii. Wydawcy (redaktorem naczelnym był Otto Szmidt) polecili wycięcie żyletką stron 22-25 oraz portretu pomiędzy stronami 23 i 24 i zastąpienie ich innymi  informacjami, np.  na temat Morza Beringa. Ale ile było innych postaci a także wydarzeń, w które trzeba było włożyć sporo pracy, o których świat mało wie? Weźmy na przykład takiego Kao Kanga. Do 1956 r. zajmował on godne miejsce na stronie 213 w tomie dziesiątym. Ale ten rok przyniósł różne konieczne zmiany o czym się wie i zniknął Kao Kang, o którym rzadko kto wie. Otóż towarzysz ten był ważną postacią przed powstaniem Chińskiej Republiki Ludowej. Rządził on Mandżurią co się wiązało z częstymi kontaktami z Moskwą. Gdy w 1949 r. powstał Region Północnowschodnich Chin Kao poczuł się królem Mandżurii. Po śmierci Stalina  Chińczycy ogłosili, że uważał się on za króla prowincji i chciał ją odlączyć od ojczyzny.

Stany Zjednoczone są krajem demokratycznym i taka akrobatyka Ducha Ministerstwa Prawdy jak w Rosji nie była możliwa. A duch, jak to duch, rozbić coś musiał. No i swoje robił i nadal robi. Jedna z form, w które się wcielił są wysyłane na lewo i prawo przez postępackie media różne "fake news". Pojęcie to zostało obnażone dopiero przez prezydenta Donalda Trumpa, wcześniej było bezimienne.

W marcu 2010 r. odbywała się przed Kapitolem demonstracja przeciwko prezydentowi B.Obamie, a szczególnie jego projektowi reformy systemu opieki zdrowotnej. Miał być on właśnie poddany głosowaniu. Kilku czarnoskórych kongresmenów szło przez tlum protestujących. Wśród nich był też niejaki John Lewis, podobno heros walki o prawa czlowieka. Dziennikarze TV  (Candy Crowley) zaprezentowali video, na którym podobno w kierunku tegoż Lewisa 15 razy rzucono obelgę w postaci słowa "Czarnuch" (Nigger) i go opluwano. No i zaczął się szał, media głównego nurtu zaczęły nachalnie nagłaśniać sprawę. Jednak oko i ucho normalnego czlowieka nie było w stanie dostrzec na prezentowanym video ogłaszanej sensacji. Wobec tego Andrew Breitbart ogłosił, że da $100 000 nagrody dla kogokolwiek, kto dostarczy jakiekolwiek video pokazujące choćby jednokrotne, nawet nie 15-krotne użycie epitetu, o którym mowa. Choć kamer i mikrofonów było bez liku nikt nie zgłosił się po nagrodę. W czasie dyskusji w programie Larry Kinga dziennikarka Ann Coulter wspomniała o tej nagrodzie. Na to inny uczestnik dyskusji, niejaki Lemon z CNN dobitnie zapewnił, że jego stacja ma takie video i zaraz je puści. To jednak nie nastąpiło i sprawa zniknęła na wiele miesiecy. Jednak to nie koniec tej opowieści. Jak już ludzie mogli trochę o sprawie zapomnieć, postępacy zaczęli incydentalnie znów do tego "faktu" wracać. Zrobił to na przykład były kongresman Alan Grayson na MSNBC.

Inny kraj, inny czas - dziś media podały, że rządowa telewizja we Francji dopuściła się manipulacji. Mianowicie zaprezentowali zdjęcie, na którym protestujący przeciwko prezydentowi Francji Macronowi wznosil do góry olbrzmi napis: 'Macron". Wyglądało na to, że to demonstracja poparcia dla galijskiego kogucika. Tymczasem okazało się, że redakcja zretuszowala jedno słowo diametralnie zmieniąjace ocenę sytuacji. To slowo brzmialo "spadaj", czyli w całości brzmiało to tak: "Macron spadaj".

Media głównego nurtu na Zachodzie schodzą na psy. Najpierw zauważyłem to w przypadku brytyjskiej BBC. Ciekawe, że mimo, że się kompletnie zeszmaciła i jest gorsza nawet od wielu innyh agencji postępackich do niedwana jeszcze niektórzy polscy publicyści powoływali się na BBC jako  wzór obiektywizmu.